Günümüzde hızla gelişen teknoloji sebebi ile elektronik ürün çeşitliliği artmakta ve tüketicilere sunulan bu elektronik cihazlarının kullanım ömrü, ekipmanların özellik ve kapasitelerindeki hızlı değişimlere paralel olarak oldukça kısalmaktadır.

Bu konudaki teknolojik gelişmeler ve pazarın genişlemesi, yeni ekipmanların piyasaya çıkışını sürekli olarak hızlandırmakta, bunun sonucu olarak da önemli miktarlarda kullanılmayan elektronik cihaz birikimine neden olmaktadır.

Elektronik endüstrisi, modern yaşam tarzımızı sürdürebilmemiz için zaruri hale gelen ürünleri üretirken henüz sürdürülebilirliği tam olarak tespit edilmemiş bir üretim alanını da temsil etmektedir.

Nitekim elektrikli ve elektronik araçlar, sürekli gelişme süreci içinde olmaları ve her yeni nesil üründe maliyetlerin düşmesi ile karakterize edilmektedirler. Bu nitelikleri ile gün geçtikçe artan bir kitlesel tüketim eğiliminin merkezi haline gelen elektronik araçların kullanım sürelerinin kısalması, e-atıkları sanayileşmiş dünyanın en hızlı büyüyen atık kollarından biri haline getirmiştir.

Özellikle cep telefonları gibi moda trendi yüksek ürünlerinin tasarımsal ömürlerinin kullanım ömürlerine göre çok kısa olması ve eskisi ile yenisi arasındaki değişim süresinin kısalığı bu yüksek tüketim hacmini tetiklemektedir.

Ancak bilgi teknolojilerinin göz kamaştırıcı yükselişinin derinliklerinde karanlık bir taraf da bulunmaktadır. Yükselen e-atık dağı istenilen düzeyde geri dönüştürülemediğinden dünya genelinde hem önemli bir kaynak israfına yol açmış hem de dikkat çekici bir çevre sorununa dönüşmüş durumdadır.

Bu bağlamda özellikle gelişmiş ülkelerde e-atık geri dönüşümünün kontrollü bir hale gelmesi için çalışmalar yürütülmektedir.

Avrupa Komisyonu “Waste Electrical and Electronic Equipment (WEEE)” (Atık Elektrik Elektronik Cihazları) yönergesi ile e-atıkların geri dönüşümünü zorunlu hale getirirken, “Restriction of the Use of certain Hazardous Substances (RoHS)” (Bazı zararlı maddelerin kullanımının sınırlandırılması) yönergesi ile de elektrikli ve elektronik cihazların üretim sürecinde belirli maddelerin kullanımını kısıtlamıştır.

Türkiye’de de bu yönergelere uyumlu yasal düzenlemeler gerçekleştirilmektedir. Ancak yönergelerin fiili uygulamalarda da yerini bulması için belirli değişkenlerin etkisinin olması gerekmektedir.

E-Atıklar, buzdolabı ve klima gibi büyük ev aletlerinden, kişisel bilgisayar ve telefonlara kadar uzanan geniş bir elektronik araç çeşitliliğine sahiptir. Bu nedenle, hane halkının kullandığı tüm elektrikli ve elektronik cihazlardan büyük çaptaki belediye atıklarına kadar geniş bir atık çeşitliliğine sahiptir.